Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα συγχαρητήριά μας στους μαθητές μας που αρίστευσαν το σχολικό έτος 2018-19.

 Ο Διευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων του 6ου Γυμνασίου

Ημερίδα για τη σχολική διαμεσολάβηση στην Κατερίνη

Το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου  πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο ΕΚΑΒΗ μια ημερίδα για τη σχολική διαμεσολάβηση με ομιλήτρια την κ. Νανά Παπαδογεωργάκη, δικηγόρο καιΔιαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια.

Τι είναι όμως η σχολική διαμεσολάβηση; Είναι μία μέθοδος ειρηνικής επίλυσης των διαφορών που ανιχνεύονται στον σχολικό χώρο, μέθοδος που εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζεται σε χώρες του εξωτερικού, είναι όμως σχετικά καινούργια στην Ελλάδα. Συνίσταται στην ύπαρξη ενός τρίτου, ουδέτερου παρατηρητή-διαμεσολαβητή, ο οποίος μέσα σε ένα περιβάλλον διαλόγου και σεβασμού στην άποψη των δύο μερών, προσπαθεί να βρει μια κοινά αποδεκτή λύση σε προστριβές  και διαφωνίες που δημιουργούνται μεταξύ των μαθητών.

Το σχολείο πρέπει να αποτελεί έναν χώρο ασφαλή, όπου ο μαθητής θα αναπτύσσει τις ικανότητές  του και θα αποκτά τα βασικά γνωστικά εφόδια για τη μελλοντική του εξέλιξη. Ωστόσο, πολύ συχνά, καταλήγει να είναι χώρος συγκρούσεων, επίδειξης δύναμης και άσκησης βίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος των μαθητών έχουν υποστεί κάποιου είδους βία από τους συμμαθητές τους. Προωθείται λοιπόν μια τακτική, κατά την οποία οι εκπαιδευτικοί, Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, θα  επιμορφωθούν ώστε να επιμορφώσουν και αυτοί με τη σειρά τους μαθητές, για να γίνουν διαμεσολαβητές. Η διαδικασία είναι προαιρετική, ενώ απαραίτητη προϋπόθεση ε

Τα οφέλη από αυτή τη μέθοδο είναι πολλά: δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να μιλήσουν  και να ακουστούν, αντιμετωπίζονται οι βίαιες συμπεριφορές και αποφεύγεται η διάλυση φιλικών σχέσεων?  τα παιδιά σταματούν να βιώνουν συναισθήματα θυμού ή απόρριψης, φόβου και άγχους  και μαθαίνουν να λύνουν τις διαφορές τους σε ένα κλίμα συνεργασίας και διαλόγου, ενώ βελτιώνεται καθημερινά η σχολική τους καθημερινότητα.ίναι η απόλυτη εχεμύθεια μεταξύ όλων των πλευρών και ο σεβασμός στην άποψη του άλλου μέσα από τον διάλογο.

Σίγουρα είναι ένας πολύ ενδιαφέρων  και πολιτισμένος τρόπος να μειώνονται οι εντάσεις στον σχολικό χώρο. Ευχόμαστε να υιοθετηθεί από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και να καθιερωθεί ως η μόνη λύση αντιμετώπισης των προβλημάτων που εγείρονται μεταξύ των μαθητών των σχολείων μας.

 Έφη  Μπουρονίκου

Επιστολή της ΕΛΜΕ Εύβοιας που καταρρίπτει ψεύδη για τους εκπαιδευτικούς

Αγαπητή/έ συμπολίτισσα/η, γονέα και κηδεμόνα,

με την επιστολή αυτή θέλουμε να σε ενημερώσουμε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη δημόσια εκπαίδευση, (κοινωνικό αγαθό, στο οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρέπει να έχουν? πρόσβαση όλα τα παιδιά), μέσα από την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και των μνημονίων.

? Η φετινή σχολική χρονιά λήγει με το δημόσιο σχολείο πληγωμένο ανεπανόρθωτα λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης, που δημιούργησε χιλιάδες κενά και απώλεια διδακτικών ωρών (μόνο στην Εύβοια 70 κενά, 1300 διδακτικές ώρες την εβδομάδα), ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Βασικά λειτουργικά έξοδα απαραίτητα για τη λειτουργία της σχολικής μονάδας (όπως πετρέλαιο, αναλώσιμα, φωτοτυπικό χαρτί, κ.λ.π.) περικόπηκαν σε σημαντικό βαθμό, μεταθέτοντας την ευθύνη για τη λειτουργία των σχολείων, κάτι που αποτελεί συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας, στους ίδιους τους γονείς, οι περισσότεροι από τους οποίους με συρρικνωμένα ή καθόλου εισοδήματα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα επιβίωσης της οικογένειάς τους από τη λαίλαπα των μνημονίων.

? Ταυτόχρονα βασικές δομές που υποστηρίζουν την εκπαίδευση, και απευθύνονται κυρίως στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, όπως η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ενισχυτική διδασκαλία, οι σχολικές βιβλιοθήκες ακόμα και η ειδική αγωγή καταργούνται επειδή αυτό προτάσσει η δημοσιονομική προσαρμογή.

? Τα αθλητικά σχολεία καταργήθηκαν πέρυσι εν μία νυκτί, τα μουσικά σχολεία υπολειτουργούν, η χώρα που γέννησε το δυτικό πολιτισμό σε όλο της το μεγαλείο!

? Σχολικές μονάδες συγχωνεύονται, αναγκάζοντας πολλούς/ές μαθητές/τριες να αναζητούν το Σχολείο τους και να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις, χωρίς εξασφαλισμένα τα κονδύλια για αυτή τη μετακίνηση. Δημιουργούνται έτσι σχολεία μαμούθ, όπου θα βλέπουμε τις σχέσεις ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές να δυσχεραίνονται, το αναγκαίο εκπαιδευτικό κλίμα να καταστρέφεται και τη σχολική βία να ανθεί.

? Αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών/τριών ανά τάξη, αγγίζοντας το όριο των 30 και προβλέποντας 1,5m2 για κάθε παιδί, πέρα από κάθε προδιαγραφή ασφαλείας (2 m2 προβλέπεται για την πυρασφάλεια).

? Παράλληλα το υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από τα συνεχώς αυξανόμενα κρούσματα υποσιτιζόμενων παιδιών που υπολειτουργούν ή λιποθυμούν στο σχολείο! Τα μικρογεύματα, που είχε υποσχεθεί ότι θα σταλούν στα σχολεία, έφθασαν αλλοιωμένα ή δεν έφτασαν ποτέ!

Φυσικά για όλα αυτά και άλλα πολλά που θα ακολουθήσουν πρέπει να βρεθεί ένας «αποδιοπομπαίος τράγος» που θα στοχοποιηθεί και εναντίον του οποίου θα βάλει όλη η κοινωνία. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον εκπαιδευτικό, το δημόσιο λειτουργό της εκπαίδευσης που σε συνθήκες αντίξοες, σηκώνει με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση το βάρος του δημόσιου σχολείου.
Εδώ και πολύ καιρό μεθοδεύεται από το Υπουργείο Παιδείας, σε αγαστή συνεργασία με τα τρομοπαπαγαλάκια των ΜΜΕ, μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης του κλάδου των εκπαιδευτικών

Λένε:
Οι εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες, δεν εργάζονται αρκετά.

Η αλήθεια όμως είναι ότι:
Οι έλληνες εκπαιδευτικοί εργαζόμαστε κατά μέσο όρο 18,5 διδακτικές ώρες, λίγο πάνω από τον ευρωπαϊκό αντίστοιχο, ο οποίος ισούται, σύμφωνα με την Unesco σε 84 ώρες γραφείου. Εκτός από το διδακτικό μας έργο, που συνεπάγεται προετοιμασία, διόρθωση γραπτών κ.λ.π., παρέχουμε διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουμε και άλλους ρόλους στο σχολείο, όπως αυτόν του ψυχολόγου, του κοινωνικού λειτουργού, του καλλιτέχνη, του φύλακα, του συντηρητή, του κηπουρού, του επιμελητή, του, του, του?, κάτι που δεν ισχύει σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου οι καθηγητές ασχολούνται αυστηρά και μόνο με τη διδασκαλία.

Λένε:

Οι καθηγητές δεν θέλουν να αξιολογηθούν.

Η αλήθεια όμως είναι ότι:
Οι καθηγητές επιδιώκουμε και αναζητούμε επιμόρφωση/αναβάθμιση των γνώσεών μας και υποστήριξη του εκπαιδευτικού μας έργου, κάτι που δεν συμβαίνει οργανωμένα και συντεταγμένα από την Πολιτεία. Αντ? αυτού προωθείται από το Υπουργείο μια καρικατούρα αξιολόγησης, τιμωρητικού χαρακτήρα, που εξευτελίζει και απαξιώνει το έργο του εκπαιδευτικού και δεν θα αποβαίνει επ? ωφελεία των μαθητών και της εκπαίδευσης γενικότερα.

Λένε:
Οι καθηγητές δεν ενδιαφέρονται για τους μαθητές τους.

Η αλήθεια όμως είναι ότι:
Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στο σχολείο και τους μαθητές μας, κάτω από δύσκολες συνθήκες, αφιερώνοντας δεκάδες ώρες πέρα από το ωράριο μας, παρέχοντας μαθήματα αλληλεγγύης σε παιδιά που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος και καταγωγής. Επίσης οργανώνουμε προγράμματα πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, αγωγής υγείας πέρα από το σχολικό ωράριο και χωρίς να αμειβόμαστε, επειδή αυτό προτάσσει η επαγγελματική μας συνείδηση, φέρνοντας τους μαθητές μας σε επαφή με όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα, τη φύση, την ίδια τη ζωή.

Λένε:
? Οι καθηγητές, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε όλοι, διαμαρτύρονται επειδή τους αύξησαν το ωράριο κατά 2 μόλις ώρες την εβδομάδα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι:
Με την αύξηση του ωραρίου, θα χάσουμε τη δουλειά μας 10.000 περίπου συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί, που εργαζόμαστε συνεχώς για πολλά χρόνια και προσφέρουμε σημαντικές υπηρεσίες απ? άκρο σ? άκρο της Ελλάδας, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες και στηρίζοντας το Ελληνικό δημόσιο σχολείο. Σε συνδυασμό και με το κύμα των νέων συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων, χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί θα χαρακτηριστούμε πλεονάζοντες και θα υποχρεωθούμε να μετακινηθούμε σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας εγκαταλείποντας την οικογένεια μας και αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο της επιβίωσης ή της απόλυσης. Επιπλέον με μια βιομηχανία πειθαρχικών συμβουλίων που θα τεθεί σε εφαρμογή από το Υπουργείο, οι εκπαιδευτικοί θα τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία και θα βιώνουμε το φάσμα της απόλυσης με μια απλή κακόβουλη καταγγελία.

Είναι φανερό ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης οδηγούν το δημόσιο σχολείο σε συνεχή υποβάθμιση, ανοίγοντας το δρόμο στην ιδιωτική πρωτοβουλία, κάτι που μόνο λίγα βαλάντια θα μπορούν να αντέξουν. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο σχολείο είναι και δικά σου προβλήματα και είναι τόσο σημαντικά όσο και το μέλλον του παιδιού σου.

Σε χρειαζόμαστε στο πλάι μας, συμπαραστάτη μας στον αγώνα μας για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Η μόρφωση της νέας γενιάς, είναι καθήκον κάθε γονιού, κάθε ευσυνείδητου εκπαιδευτικού, κάθε σκεπτόμενου πολίτη. Είναι καθήκον ΟΛΩΝ μας!

Με αίσθημα ευθύνης
Οι λειτουργοί της δημόσιας εκπαίδευσης Ν. Ευβοίας

Πηγή: alfavita.gr